Column: Het zelfreinigend vermogen van de markt

Het is erg triest voor een aantal medewerkers van DA. Maar de organisatie had een waterhoofd en acteerde door de jaren heen steeds minder empatisch. Steeds meer opgeschoven in rigide denkbeelden en steeds minder bezig met de voorkant van de winkels. Het doek is gevallen en dat is enerzijds triest. Aan de andere kant kan nu worden begonnen met het bouwen aan een sterk merk in een veelheid aan verschijningsvormen. Nu kan er weer een beeld worden gecreëerd van de specialist en adviseur. Er kan weer een imago worden ontwikkeld richting de echte drogist.

Maar dan moeten we nu wel gaan interacteren als wenselijk. Even wat ego’s naar de achtergrond, even wat dingen wegslikken en even allemaal met de neuzen dezelfde richting in.  Geen hard franchise gevoel maar wel met een gemeenschappelijk doel.

Ik heb een interessante en open discussie gehad over samenwerken in DW. Ik ben nog steeds van mening dat de grootste winst zit aan de voorkant. Aan werken aan een imago van een grote groep zelfstandigen die uitstralen vakkundig en begaan te zijn met hun klanten. Die met elkaar weer productinnovaties gaan uitrollen voor leveranciers. Die steeds verder opschuiven in de richting die het eigen marktgebied vraagt. Let wel, een eenheid in merk maar een veelvoud van verschijningsvormen in de verschillende verzorgingsgebieden.

Ik hoop dat met wat nu aan de orde is de diverse initiatieven niet alsnog gaan proberen de markt verder te verdelen maar dat ze gaan optrekken en meedenken in deze situatie. Iedereen gewoon open en vrij met iedereen in gesprek maar met een duidelijk omschreven stip aan de horizon. Het is een tijd van kansen en bedreigingen. Die bedreigingen zijn we wel gewend maar de kansen die er nu zijn kunnen tot een uniek resultaat lijden. Kwestie van doen, durven en in geloven.

Een heel inspirerend 2016 toegewenst

Harry Piet